Współczesna medycyna niesie ze sobą obowiązek pracy z nowoczesnymi i sprawnymi urządzeniami, które po pierwsze będą usprawniać pracę lekarzy, a po drugie zagwarantują pacjentom odpowiednią opiekę. Dostarczanie dokładnych i ciągłych pomiarów ważnych parametrów zdrowotnych, to niezwykle ważny aspekt, jaki powinien spełniać profesjonalny sprzęt szpitalny. W artykule tym skupimy się na kardiomonitorach i ich zastosowaniu oraz tym, jak poprawnie odczytywać z nich parametry życiowe pacjenta.
Czym jest kardiomonitor?
Większość z nas mogła spotkać się z kardiomonitorem. Jeśli nie w prawdziwym życiu, to na ekranie telewizora. Niezwykle przydatne urządzenie wykorzystywane we wszystkich oddziałach szpitalnych, szczególnie na oddziałach intensywnej terapii, salach zabiegowych, w ratownictwie medycznym, zakładach opiekuńczych czy nawet w zaciszu własnego domu do monitorowania funkcji życiowych pacjenta przebywającego poza placówką medyczną.
Kardiomonitor, zwany również monitorem kardiologicznym, to urządzenie medyczne służące do monitorowania i rejestracji aktywności elektrycznej serca pacjenta. Jest to kluczowe narzędzie w dziedzinie kardiologii, które umożliwia lekarzom i pielęgniarkom ciągłą ocenę pracy serca oraz wykrywanie ewentualnych zaburzeń rytmu serca.
Monitor funkcji życiowych wykorzystuje elektrody, które są umieszczane na ciele pacjenta, zazwyczaj na klatce piersiowej i kończynach, które następnie zbierają elektryczne sygnały generowane przez serce i przesyłają je do monitora. Wyświetlane one są jako krzywe na ekranie. Sprzęt pozwala na monitorowanie parametrów, takich jak rytm serca, częstość akcji serca, przewodzenie impulsów elektrycznych w sercu oraz wykrywanie ewentualnych nieregularności, takich jak migotanie przedsionków czy migotanie komór.
Jakie funkcje monitoruje monitor medyczny i jak je odczytać?
Zaawansowany sprzęt medyczny jest w stanie monitorować pacjenta pod wieloma różnymi względami. Monitor dostarcza informacji m.in. na temat:
- EKG,
- częstości oddechów na minutę,
- ciśnienia tętniczego NIBP (metodą nieinwazyjną),
- inwazyjny pomiar ciśnienia krwi,
- pomiar wysycenia krwi tlenem (saturacja SpO2),
- zawartości dwutlenku węgla (CO2) w powietrzu wydychanym pacjenta,
- temperatury (mierzonej w dwóch punktach pomiarowych oraz ich różnicę),
- rzutu minutowego serca metodą termodylucji (wraz z obliczeniami hemodynamicznymi),
- rzutu minutowego serca metodą nieinwazyjną,
- analizę odcinka ST (poziom i nachylenie),
- analizę arytmii sygnału EKG,
- zawartości tlenu w mieszaninie gazów,
- zawartości gazów anestetycznych: N2O, ISO, ENF, HAL, SEV, DES,
- wykrywanie stymulatora serca.
Jak odczytać parametry życiowe pacjenta z monitora funkcji życiowych?
Monitory funkcji życiowych są przeważnie proste i intuicyjne w obsłudze, jednak aby móc z nich odpowiednio „czytać” niezbędna jest fachowa wiedza medyczna. Interpretacja wyników wymaga doświadczenia i najlepiej dokonywana jest przez lekarzy, pielęgniarki i personel medyczny, którzy są odpowiednio przeszkoleni w kwestii opieki nad pacjentem.
Zalety urządzeń do pomiarów kardiologicznych
Kardiomonitory pozwalają na wczesne wykrywanie nieregularności rytmu serca, takich jak migotanie przedsionków, migotanie komór i bloki przedsionkowo-komorowe. Umożliwiają szybką interwencję i leczenie, co może być kluczowe w przypadku pacjentów z zaburzeniami rytmu serca.
Dzięki alarmom generowanym przez monitoring pracy serca, personel medyczny jest informowany o zmianach w parametrach w czasie rzeczywistym. To skraca czas reakcji na nagłe sytuacje i umożliwia udzielenie pacjentowi natychmiastowej pomocy. Urządzenia pozwalają także na dostosowanie parametrów monitorowania do indywidualnych potrzeb pacjenta. Na przykład lekarz może ustawić konkretne zakresy wartości alarmowych, co umożliwia spersonalizowaną opiekę.
Wersje językowe
